خالق عروسک‌های محبوب دوران کودکی و بزرگسالی ما، حالا ۶۲ سال دارد. ایرج طهماسب اردیبهشت ۱۳۳۸ در تهران به دنیا آمد. خودش می‌گوید:«از بچگی علاقه به نوشتن داشتم و از ۱۳، ۱۴ سالگی می‌نوشتم. هم قصه نوشتم، هم شعر نوشتم، با این تصور که حالا بعدها اینها را منتشر می‌کنم. من به طور وحشتناکی از بچگی کتاب خواندم. قصه شنیدم. فکر می‌کنم کمتر کسی به اندازه من قصه را بشناسد.» در هنرستان هنرهای زیبا نقاشی خواند. رشته‌ای که می‌توانست آینده او را تغییر بدهد: «اگر از همکلاسی‌ها و دوست‌ها بپرسید، می‌گویند که من جزو شاگرد خوب‌ها بودم. شاید اگر ادامه می‌دادم، الان نقاش بودم. مثل همه دوستانم که نقاش شدند یا مجسمه‌ساز. یادم هست در تزی که داشتیم انجام می‌دادیم، یک شبی نشسته بودم و کار می‌کردم. آرامش درونی نداشتم. نقاشی هم به آرامش نیاز دارد. صدا می‌شنیدم، دیالوگ می‌شنیدم، افکت می‌شنیدم و اینها اذیتم می‌کرد. همانجا فهمیدم من اصلا متعلق به دنیای هنرهای تجسمی نیستم.»
طهماسب بعد از تغییر مسیر، در رشته تئاتر دانشکده هنرهای زیبا تحصیل کرد. سال ۱۳۶۳ به عنوان عروسک‌گردان در مجموعه شهر موش‌ها با مرضیه برومند همکاری کرد و اولین بار سال ۱۳۶۴ با فیلم «آن سوی مه» فعالیتش را در سینما آغاز کرد. همان اوایل دهه ۶۰ بود که ایرج جوان و دوست صمیمی‌اش حمید جبلی، «کلاهقرمزی» را خلق کردند؛ عروسکی متفاوت با چشم‌های سبز و آبی. کمی بعد «مسعود صادقیان بروجنی» اولین عروسک کلاه قرمزی را برای برنامه‌ی «سقائک و شانه‌به‌سر دانا» به کارگردانی ایرج طهماسب ساخت. اما سال ۱۳۷۲ بود که مرضیه محبوب عروسک جدید کلاهقرمزی را برای برنامه‌ی «جغجغه و فرفره» و باعث شد نام برنامه به «کلاهقرمزی و جغجغه و فرفره» تغییر کرد.
کلاهقرمزی و ایرج طهماسب در نقش «آقای مُرجی» بعدها با هم در برنامه‌ی «صندوق پست» و بعدتر در سه نسخه‌ی سینمایی داستان کلاهقرمزی هستند در سال‌های ۱۳۷۳، ۱۳۸۱ و ۱۳۹۱ ظاهر شدند و خاطرات بسیاری برای آدم‌هایی از سنین مختلف ساختند. طهماسب در سال‌های بعد در فیلم‌های سینمایی مختلفی مثل دخترک شیرینی‌فروش، عینک دودی، خوابگاه دختران و ... به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان حضور داشت.