اولین عکاس‌خانه‌ی تهران هم عکاس‌خانه‌ی همایونی در کاخ گلستان بود که فقط به ناصرالدین‌شاه و دربارش اختصاص داشت. عكاسان عكاس‌خانه‌ی همايونی تا پايان سلطنت ناصرالدين‌شاه وظيفه‌ی عكس‌برداری در سفر و حضر را بر عهده داشتند و گاهی هم ماموريت‌هايی را كه از سوی شاه برای عكس‌برداری از مناطق گوناگون ايران به آ‌نها ارجاع داده می‌شد، انجام می‌دادند.
آن روزها مردم عادی اگر می‌خواستند صورت‌شان را تماشا کنند یا باید خیره می‌شدند به آینه یا چند ساعتی می‌ایستادند جلوی نقاش. تا اینکه پس از مدتی اولین عکاسخانه برای استفاده‌ی عموم به فرمان ناصرالدین‌شاه در تهران تاسیس شد. این عکاسخانه در سال ۱۲۴۳ شمسی توسط عباس‌علی بیگ تاسیس شد.
چند روز قبل از افتتاح عکاسخانه، در روزنامه‌ی دولتی اعلانی چاپ شده بود از این قرار: «چون تهرانی‌ها دوست دارند عکسی از صورت خود داشته باشند و همه نمی‌توانند به عکاس‌خانه‌ی مبارکه‌ی دولتی بروند، عباس علی بیگ؛ عکاس‌باشی، زیردست خود را که مدت‌ها برای تربیت او زحمت کشیده، به عکاس‌خانه‌ی عمومی شهر می‌فرستد.»
قیمت عکس و شرایط پرداخت در آن دوران به این‌گونه بود که عکاس در ابتدا پیش‌پرداختی دریافت نمی‌کرد و بعد از تحویل عکس، پول را نقدی می‌گرفت. شش عکس شش در چهار فوری از یک قران تا دو قران و غیرفوری سه تا چهار قران و اگر همراه با کارت پستال بود برای مشتری پنج قران تمام می‌شد.
اولین زنی که به عکاسی عمومی پرداخت، خانم حداد بود که زن‌ها برای گرفتن عکس به عکاس‌خانه‌ی او در میدان شاهپور می‌رفتند.