او وزیر مستبد مظفرالدینشاه بود و در زمان جنبش مشروطیت بسیاری از آزادیخواهان و مبارزان را به زندان انداخت و شکنجه کرد. عینالدوله پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹، از قدرت برکنار شد. ضعف جسمانی و ورشکستگی و فشار طلبکاران از او فردی ضعیف و ناتوان ساخت. به همین دلیل در اواخر عمرش بود که کسی به نام بصیرالدوله هروی این باغ-عمارت را از او خرید و احیا کرد و از آن پس این خانه محل اقامت خانوادهی هروی شد. عمارت عینالدوله حدود ۱۴۰ سال پیش ساخته شده است.
عمارت عین الدوله یک عمارت تشریفاتی، استخری بزرگ و باغهای زیبا و خوشمنظرهای در اطرافش دارد. در میانهی باغ استخر بزرگی قرار دارد که سکوهایی به شکل جزیره جابهجا در استخر خودنمایی میکنند و این جزیرهها با پلهای فلزی کوچکی به هم متصل میشوند. مساحت کل عمارت حدود ۱۲ هزار متر است و چهار در دارد: دو در اصلی شمالی و جنوبی و دو در فرعی شرقی و غربی. در معماری این بنا از نقاشهای دیواری، گچبری، آیینهکاری و قاببندی جهت تزیین عمارت استفاده شده است. بصیرالدوله در زمان اقامت دراین عمارت، چندین بار عمارت را تعمیر و بازسازی کرد. در میانهی دههی ۷۰ شهرداری تهران این عمارت را خرید و در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. شهرداری تهران هم در بهار سال ۱۳۸۶ و همزمان با صدمین سالگرد تأسیس بلدیه (شهرداری سابق)، بعد از بازسازی و مرمت این بنا، عمارت عینالدوله را برای بازدید عموم افتتاح کرد.
عمارت عینالدوله اینجاست: پاسداران، میدان هروی، خیابان شهید وفامنش، خیابان شهید جمالی، شمارهی ۱۷. سوالهای بیشتر را هم میتوانید از این شماره بپرسید: ۲۲۹۶۹۷۴۱.