سیر و سلوک در زیارت عاشورا

به گزارش روابط عمومی باغ کتاب تهران، «ضیافت بلا» اثر آیت‌الله سیدمحمدمهدی میرباقری است که در 208 صفحه توسط نشر «تمدن نوین اسلامی» با جلد شومیز و قطع رقعی وارد بازار نشر شد. این کتاب تاکنون پنج نوبت تجدید چاپ شده است.
«ضیافت بلا» متن سخنرانی‌های آیت‌الله محمدمهدی میرباقری است که در سال 1377 ارایه و به کوشش شاگردان ایشان تنظیم شد. کتاب در دو فصل با عنوان های «سیر و سلوک متعارف» و«مقالات سلوکی از زیارت عاشورا» تنظیم شده و مباحثی مانند «عزم و تصمیم انتخاب معبود»، «محاسبه»، «توبه» و «رجوع الی الله»، «سلام به ولی خدا» و «علت عقب ماندن افراد مختلف از قافله عاشورا» در آن تدوین شده است. 

کتاب تلاش دارد دیدگاه مخاطب را نسبت به زیارت عاشورا و ارتباط عاشورا و ظهور را دگرگون ساخته و به مخاطب نشان دهد که چگونه باید از قافله امام زمان (ع) جا نماند، همانگونه که بزرگانی از قافله کربلا جا ماندند. کتاب تلاش دارد تا به مخاطب بصیرتی تازه برای شناخت و یاری امام زمانش ببخشد. به نظر نویسنده کتاب «هدف از خلقت چیزی جز قرب و لقاء حضرت حق نیست، لذا شناخت راه وصول به این هدف بزرگ برای رسیدن به آن بسیار مهم و ضرورری است و برای رسیدن به این راه دو نوع مسیر پیش بینی و پیشنهاد شده است، راه نخست، راه بزرگان و علمای اخلاق و برخی کتاب های معرفت به استناد آیات و روایت است و راه دوم سلوک با شفاعت اولیای خدا و بلای آن ها است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «اگر کسی به بلای اولیای خدا مبتلا شود، به مقامی می‌رسد که مانند سعید بن عبدالله در روز عاشورا به امام حسین (ع) عرض می‌کند: آقا حلقه‌ محاصره تنگ شده است و من تحمل دیدن محاصره‌ شما را ندارم، اجازه بدهید بروم و شهید شوم. او کسی است که هنگام نماز حضرت، سپر به دست می‌گیرد تا سیدالشهدا علیهم‌السلام نماز بخواند. می‌سوزد و به بلای ولی خدا مبتلا می‌شود، می‌سوزد و می‌تواند شفاعت و ضیافت را در متن بلای معصوم علیه‌السلام بفهمد، در غیر این صورت، اصلا نمی‌توان ضیافتی را مشاهده کرد. برخی نمی‌توانند کیفیت سلوک ولی خدا را درک کنند و به حادثه‌ عاشورا، همچون سایر جنگ‌های تاریخ نگاه می‌کنند این عده نمی‌توانند بفهمند که ماجرای سیدالشهدا علیه‌السلام میثاقی است که خداوند عهد آن را در عالم در گرفته و امام حسین علیه‌السلام هم پای آن میثاق ایستاده است.»
سید محمدمهدی میرباقری ۱۳۴۰ در قم، روحانی ایرانی، رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم و از نظریه‌پردازان در باب نسبت بین علم و دین است. ميرباقري دروس حوزوي را از سال 1354 آغاز کرد. او از سال 1360 در درس خارج فقه آيتالله شبيري زنجاني و دروس خارج اصول آيتالله سيدکاظم حائري و آيتالله وحيدخراساني حاضر شد. آيت‌الله ميرباقري همزمان با فراگيري دانشهاي حوزوي، به تدريس علوم حوزوي نيز پرداختند و در فاصله سال‌هاي 1359 تا 1369 دروس مقدمات و سطح حوزه را تدریس نمود. از آثار او می‌توان به «تقريرهاي درس خارج اصول فقه»، «گفتارهايي در فلسفه و حکمت»، «مراقبه‌هاي عاشورايي» و «امام‌شناسي» اشاره کرد.