به گزارش روابط عمومی باغ کتاب تهران، مهرداد اوستا از جمله چهره‌های ماندگار ادبیات معاصر ایران است که در آثارش تلفیقی از سنت‌های کهن ادبی، اندیشه‌های فلسفی و نگاه حماسی به زندگی دیده می‌شود. او نه تنها یک شاعر توانا، بلکه متفکری بود که شعر را به بستری برای بیان دیدگاه‌های عمیق خود درباره تاریخ، فرهنگ، عرفان و هویت ملی تبدیل کرد. جایگاه اوستا در ادبیات فارسی، جایگاهی یگانه است؛ چراکه او توانست میان گذشته و حال، میان زبان فاخر کلاسیک و اندیشه‌های تازه، پلی استوار بسازد.
زندگی و مسیر ادبی
مهرداد اوستا با نام اصلی محمدرضا رحمانی در سال ۱۳۰۸ متولد شد. از همان دوران جوانی، علاقه وافری به شعر و ادبیات داشت و با مطالعه گسترده آثار شاعران بزرگ، به‌ویژه فردوسی، حافظ و نظامی، پایه‌های فکری و ادبی خود را استحکام بخشید. در کنار ادبیات، فلسفه و اندیشه‌های عرفانی نیز بخش مهمی از ذهنیت او را تشکیل می‌دادند و همین آمیختگی سبب شد که اشعار او همواره بُعدی فراتر از زیبایی‌های زبانی و موسیقیایی داشته باشند.
ویژگی‌های سبکی و محتوایی شعر اوستا
یکی از شاخصه‌های اصلی شعر اوستا، استفاده از زبانی فاخر و پرصلابت است. او در زمانه‌ای که بسیاری از شاعران معاصر به سمت سادگی و گاه حتی شکستن قالب‌های سنتی گرایش پیدا کرده بودند، بر حفظ ساختارهای کلاسیک تأکید داشت. البته این پایبندی به سنت، نه از سر تقلید، بلکه از سر درکی عمیق از ظرفیت‌های شعر فارسی بود.
بسیاری از سروده‌های اوستا رنگ و بوی حماسی دارند. او همانند فردوسی، به تاریخ ایران و شکوه آن عشق می‌ورزید و این علاقه را در اشعارش متجلی می‌ساخت. در روزگاری که هویت ملی ایران در معرض تغییرات بسیاری بود، اوستا با بهره‌گیری از زبان حماسی، تلاش کرد تا پیوند نسل جدید را با گذشته تاریخی و فرهنگی‌شان حفظ کند.
علاوه بر حماسه، یکی دیگر از جنبه‌های مهم اشعار اوستا، نگاه عرفانی و فلسفی او به زندگی بود. او تحت تأثیر اندیشه‌های بزرگان عرفان، همچون مولانا و ابن عربی، تلاش می‌کرد مفاهیمی مانند حقیقت، عشق، مرگ و سرنوشت را در شعر خود به شکلی متفاوت و عمیق بیان کند. این رویکرد باعث شد که اشعارش فراتر از یک بیان صرفاً ادبی، به تأملاتی فلسفی تبدیل شوند که خواننده را به تفکر وادار می‌کند.
اوستا؛ فراتر از یک شاعر
مهرداد اوستا تنها یک شاعر نبود. او در حوزه نقد ادبی، پژوهش و تدریس نیز فعالیت‌های چشمگیری داشت. نگاه نقادانه و موشکافانه او به شعر و ادبیات باعث شد که در محافل علمی و ادبی، جایگاه ویژه‌ای پیدا کند. او همچنین تأثیر مهمی بر نسل‌های بعدی شاعران گذاشت و بسیاری از شاعران جوان، زبان و سبک او را الگویی برای کار خود قرار دادند.
میراث ماندگار اوستا
با گذشت سال‌ها از درگذشت او، آثارش همچنان جایگاهی ویژه در ادبیات فارسی دارند. اوستا از جمله شاعرانی بود که توانست سنت را با اندیشه‌های تازه پیوند دهد و به شعر فارسی حیاتی دوباره ببخشد. نام او همچنان در حافظه ادبی ایران زنده است و اشعارش الهام‌بخش بسیاری از دوستداران شعر و ادب فارسی باقی مانده است.
مهرداد اوستا را می‌توان شاعری دانست که میان حماسه و اندیشه، میان عشق به میهن و نگاه فلسفی به جهان، پلی استوار ساخت. او در شعر خود نه‌تنها زیبایی را جست‌وجو کرد، بلکه به دنبال حقیقتی ژرف‌تر بود؛حقیقتی که همچنان در واژه‌هایش جاری است و در دل خوانندگانش طنین‌انداز است.