آخرین شب تابستان و یک سوال پر از نگرانی و اضطراب که به سر شما افتاده است: آیا فرزندم برای مدرسه رفتن آماده است؟ همهی لوازم تحریرش را خریدهایم؟ لباس فرمش مرتب و تمیز است؟ آیا اینها کافی است؟ چیزی از قلم نیفتاده است؟ فرزندمان از نظر روحی و روانی آمادهی یک سال تحصیلی پرفشار هست؟ ذهنش آماده و انگیزهای برای یادگیری دارد؟ رفتارش با دیگر دانشآموزها چطور خواهد بود؟
کتاب «چگونه کودکم را برای مدرسه رفتن آماده کنم؟» نوشتهی نرگس وجدانی برای همین منظور نوشته شده و تلاش میکند با ارائهی راهکارهایی، فرزند شما از نظر روحی و روانی برای رفتن به مدرسه آماده شود. مدرسه رفتن برای کودکان یک چالش مهم روانی است. آنها تا پیش از این در کنار خانواده و زیر چتر حمایت و محبت آنها زندگی کردهاند و تجربهی چندانی از حضور در موقعیت اجتماعی و ارتباط با دیگران ندارند. این موقعیت بیگانه برای کودکان چالشهای بسیاری را پیش میآورد. اگر آنها نتوانند با موفقیت از پس این چالشها بربیایند، احتمال اینکه در ادامهی روند زندگی خود دچار آسیبهای روانی شوند، بسیار بالاست.
مطالعهی کتاب «چگونه کودکم را برای مدرسه رفتن آماده کنم؟» برای پدر و مادرهایی توصیه میشود که فرزندشان در آستانهی رفتن به مدرسه است و در واقع کلاس اولی یا دومی هستند. این کتاب با زبانی ساده و روان به پدر و مادرها کمک میکند تا با گفتوگو و تغییر عادتهای رفتاری و روانی، علاوه بر اینکه آگاهی محیطی فرزندشان را نسبت به مدرسه بالاتر ببرند، مهارت و درک شناختی آنها را تقویت کنند.
آنچه قرار است در کتاب «چگونه کودکم را برای مدرسه رفتن آماده کنم؟» بخوانیم
کتاب «چگونه کودکم را برای مدرسه رفتن آماده کنم؟» در فصل اول شاخصهای ورود به مدرسه را بررسی میکند که شامل این موارد است: رشد جسمانی و فیزیکی، قد و وزن، دندان، بینایی، شنوایی، تواناییهای حرکتی و شناختی.
در فصل دوم توصیهها و راهکارهایی را پیشنهاد میدهد تا فرزند شما با سبک زندگی جدید خو بگیرد و شامل این موارد است: بهداشت، عادت و رفتارها، آداب دستشویی رفتن، خواب، تغذیه، هویت و شخصیت کودک، مسئولیتپذیری و استقلال.
در آخر در فصل سوم چند مورد از مشکلات شایع روانی و رفتاری در کودکان مدرسهای را بررسی میکند، مسائلی نظیر دلبستگی و اضطراب جدایی از والدین، بیشفعالی، رفتار خشونتآمیز و ناسازگار.
بخشهایی از متن کتاب «چگونه کودکم را برای مدرسه رفتن آماده کنم؟»
_ «کودکی که تا قبل از مدرسه عادت کرده تمام توجهات به سمت او باشد و به تمام خواستههای معقول و غیرمعقولش پاسخ داده شود، مدام مورد تشویق و حمایت باشد، برای هر چیزی گریه کند و نق بزند و از این طریق به نتیجه مورد نظرش برسد، آیا در مدرسه هم میتواند به همین شکل رفتار کند؟ مسلماً اینها مواردی نیست که شما انتظار برآورده شدنشان را توسط مدرسه یا معلم داشته باشید.»
_ «مسئولیتپذیری و سازگاری با محیط و سایر کودکان را ایجاد کنید. مطمئن باشید این موارد بیش از احساسات و توجه بیش از اندازهی شما برای او سودمند و کاربردی خواهد بود.»
_ «یکی دیگر از عادتهای غلطی که متاسفانه هر ساله با آن مواجه هستم، شیوهی نادرست قلمگیری و نشستن نوآموز وقت فعالیتهایی مثل نقاشی است. برخی خانوادهها فرزندانشان را قبل از ورود به مدرسه به کلاسهای فوق برنامه مثل نقاشی یا زبان میفرستند، بنابراین عادت قلم به دست گرفتن و نشستن نادرست را در کودک تا حدودی نهادینه و تصحیح آن را بسیار سخت میکند.»
_ «کودک باید وقت نشستن قوز یا بدنش را کج نکند، صورت و چشمهایش را نزدیک کاغذ نبرد، کاغذ را در جلوی خود تا حد امکان صاف قرار دهد و قلم به گونهای در دستانش قرار بگیرد که بین دو انگشت شست و اشاره و روی انگشت میانیِ دست باشد. اگر مادر یا پدر این عادات را زودتر در کودک تصحیح کنند، از بدریختی بدنی یا انگشتان او و عوارض جانبی آن جلوگیری خواهند کرد.»
_ «اگر به جای این که او را به پارک یا پیادهروی ببرید یا با او ساعتی بازی کنید، برای آرام نگه داشتنش اجازه میدهید ساعتها تلوزیون تماشا کند یا با بازیهای تبلت و تلفن همراه سرگرم شود، به جای او اتاقش را مرتب میکنید، اجازه میدهید شبها هر وقت دلش خواست بخوابد، یا در مقابل هر چیزی که باب میلش نباشد سر و صدا راه بیندازد، مطمئن باشید راه غلطی را در پیش گرفتهاید.»
کتاب «چگونه کودکم را برای مدرسه رفتن آماده کنم؟» نوشتهی نرگس وجدانی در 61 صفحه در سال 1398 توسط انتشارات ناک به چاپ رسیده و راهنمای خوبی برای والدینی ست که فرزندشان در آستانهی ورود به مرحلهی جدیدی از زندگی خود است.