1- محسن هشترودی سال ۱۲۸۶ در هشترود آذربایجان شرقی به دنیا آمد. او بعد از گذراندن دوران دبیرستان، از تبریز به تهران آمد تا در مدرسه‌ی دارالفنون ادامه تحصیل بدهد. دارالفنون جایی بود که محسن هوش و استعداد خود را به بقیه نشان داد. او بعد از اینکه دوران متوسطه را در دارالفنون به پایان رساند، در دانشگاه وارد رشته‌ی پزشکی شد. اما زیاد در این رشته دوام نیاورد و سال ۱۳۰۴ بود که با دریافت بورس تحصیلی، برای تحصیل در رشته‌ی ریاضیات عازم دانشگاه سوربن فرانسه شد. سال ۱۳۱۶ بود که محسن جوان با مدرک دکترای ریاضیات در دست، به تهران بازگشت و به عنوان استادیار در دانشکده‌ی علوم دانشسرای عالی مشغول به کار شد.
2- دکتر هشترودی که تخصصش در زمینه‌ی حساب دیفرانسیل بود، بعدها عنوان ریاست دانشگاه تبریز و دانشکده‌ی علوم دانشگاه تهران را هم تجربه کرد. چیزی که نام او را به عنوان یک ریاضیدان بزرگ بر سر زبان‌ها انداخت، پژوهش‌های او در دوره‌ی تحصیل در دانشگاه سوربن زیر نظر «الی کارتان» ریاضیدان بزرگ فرانسوی، ارتباط او با مجامع بین‌المللی و زبان ساده و قابل فهمش در آموزش مفاهیم سخت و پیچیده‌ی علمی بود. این ریاضیدان بزرگ افراد زیادی را با زبان ساده به یادگیری علم علاقمند کرد و اساتید بزرگ زیادی را به جامعه‌ی علمی ایران تحویل داد؛ دکتر مگردیچ تومانیان، دکتر امیدعلی شِهنی‌کر‌م‌زاده و پرویز شهریاری، اساتید شناخته‌شده‌ی ریاضیات از شاگردان او بوده‌اند.
3- دکتر هشترودی اهل شعر و موسیقی و فلسفه هم بود و یک کتاب شعر به نام «سایه» از او به یادگار مانده است. این ریاضیدان بزرگ سال ۱۳۵۵ در سن ۶۹ سالگی و بر اثر سکته‌ی قلبی از دنیا رفت اما حاصل عمر او که دانشمندان بزرگی هستند که تربیت کرده، راه او را ادامه دادند.