توران میرهادی؛ چهره‌ی تاثیرگذار ادبیات کودک

امروز چهارمین سالروز درگذشت توران میرهادی، چهره‌ی تاثیرگذار ادبیات کودکان ایران است. به همین بهانه با زندگی او بیشتر آشنا شوید.

شنبه، 24 آبان 1399 |

«غم بزرگ را به کار بزرگ تبدیل کنید»؛ احتمالا توران میرهادی را در کنار همه کارهای ماندگارش در حوزه ادبیات کودک، با این جمله ماندگار می‌شناسید. جمله‌ای که از مادرش شنید و سرلوحه زندگی خود کرد. این استاد بزرگ ادبیات کودکان، سال ۱۳۰۶ در تهران متولد شد. بعد از گرفتن دیپلم وارد رشته‌ی طبیعی دانشگاه تهران شد. سال‌هایی که در کلاس‌های جبار باغچه‌بان و دکتر محمدباقر هوشیار چیزهایی آموخت که آینده‌اش را تغییر دادند: «من این شانس را داشتم که بفهمم ماهی آب تعلیم و تربیت هستم و بهتر است در این رشته تحصیل کنم.»
ساله بود که تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل از ایران برود. خیلی زود وارد رشته «روان‌شناسی و تعلیم و تربیت پیش از دبستان و ابتدایی» دانشگاه سوربن فرانسه شد. اما فقط به دانشگاه اکتفا نکرد؛ همان روزها دوره‌های اختصاصی مربوط به رشته‌اش را هم گذراند و شروع به کارآموزی کرد.
میرهادی بعد از پنج سال زندگی، کار و تحصیل در فرانسه و آلمان، سال ۱۳۳۰ به ایران بازگشت. چهار سال بعد به کمک خانواده‌اش کودکستانی تاسیس کرد و نام آن را به یاد برادر ازدست‌رفته‌اش «فرهاد» گذاشت؛ جایی که می‌خواست با روشی جدید به کودکان آموزش بدهد. کودکستان فرهاد با دو کلاس کارش را شروع کرد اما تلا‌ش‌های توران جوان کاری کرد بعد از مدتی مقطع دبستان و راهنمایی هم به این مدرسه اضافه بشود و تعداد دانش‌آموزان آن به ۱۲۰۰ نفر برسد. سال ۱۳۴۱ و در همان روزهای خوش مدرسه فرهاد بود که میرهادی به کمک لیلی ایمن و همراهی مهدی آذریزدی، پرویز کلانتری، مرتضی ممیز و بیژن مفید، «شورای کتاب کودک» را تاسیس کرد. یک خانه جدید برای زنی که عادت داشت خانه‌هایی امن برای کودکان بسازد. جایی که تا آخرین روزهای عمر در آن مشغول به کار بود.
۵۲ ساله بود که یکی از کارهای ماندگارش را شروع کرد؛ تالیف فرهنگنامه‌ی کودکان و نوجوانان. مجموعه‌ای ماندگار برای کودکان و نوجوانان ۱۰ تا ۱۶ سال؛ کتابی که سال ۱۳۷۷ به عنوان کتاب سال انتخاب شد و سال ۱۳۷۹ جایزه ترویج علم ایران را دریافت کرد.
توران میرهادی، چهره ماندگار ادبیات کودکان، مولف کتاب‌های درسی و داور چهار دوره جشنواره هانس کریستین اندرسون، ۱۸ آبان ۱۳۹۵ در سن ۸۹ سالگی از دنیا رفت. یاد «توران خانم» اما همیشه زنده است؛ تا وقتی امیدی برای جوانه زدن کاری بزرگ در روزهای سخت وجود داشته باشد.

تصویرسازی: محمدرضا دوست‌محمدی

بازگشت

تصاویر