به گزارش روابط عمومی باغ کتاب تهران، به مناسبت ایام فاطمیه و گرامیداشت یاد و خاطره شهدای فلسطین، در روز دوشنبه بیستم آذرماه عصر شعری با نام «به نام مادر» با حضور فاطمه قاسم‌پور رئیس فراکسیون زنان مجلس، علیرضا قزوه، محمدمهدی عبداللهی، محمد رسولی، سید عبدالله حسینی، نغمه مستشارنظامی، الهام صفالو و دیگر شاعران مطرح آئینی، در سالن شماره 8 این باغ برگزار شد.
در این برنامه شعرا به شعرخوانی و چهره‌های فرهنگی نیز به ایراد سخن پرداختند، در میان این چهره‌ها، خانم سعیده حسین‌جانی نیز حاضر
بودند و چند بیت از اشعار خود را خواندند و در خصوص این برنامه، به نکات مهمی اشاره کردند که در ادامه گفت‌وگوی ما با او را خواهید خواند.
نظر شما راجع به برگزاری چنین برنامه‌هایی در جهت آگاهی بخشی مردم و توجه به موضوع فلسطین و غزه چیست؟
اتفاقی که در غزه در حال رخ دادن است و در طول سالیان افتاده و در چند وقت اخیر شدت پیدا کرده، عواطف مردم جهان را جریحه دار کرد، در این راستا شعرا را نیز درگیر خود کرد، چون شعرا با احساسات و عواطف آمیختگی دارند و بیشتر درگیر ماجرا خواهند شد و مسلما وقتی آن احساسات روی کاغذ می‌آید و به شعر تبدیل می‌شود در واقع ملموس‌تر و اثرگذارتر خواهد بود. در اصل اگر این احساسات بصورت شعر درآمده و برای مردم خوانده شود، تبیین وضعیت و شرایط از منظر فرهنگی و رسانه‌ای موثرتر خواهد بود.
شعرهای آیینی در خصوص موضوع فلسطین و غزه چقدر می‌تواند در انسجام فرهنگ جهانی نقش ایفا کند؟
ببینید آنچه که در اخبار و رسانه‌ها سانسور می‌شود و اجازه نمی‌دهند که به اطلاع مردم برسد، باعث روایت‌های نادرست از واقعه خواهد شد، از این رو فرهنگ و هنر می‌تواند این مشکل را به نوعی و تا حدودی حل کند و دامنه وسیعی از جهت آگاهی بخشی و نزدیک شدن به روایت درست را در بر بگیرد. شاید حتی اگر تا حدودی اخبار درستی به مردم برسد و آن‌ها را درگیر مسئله کند، اما حوزه شعر و ادبیات می‌تواند تاثیر عمیقی بر فرهنگ جامعه بگذارد که بتوانند مسئله را بنیادی‌تر درک کرده و با آن مواجه شوند و دامنه نفوذ ادبیات و فرهنگ بیشتر خواهد بود.
جایگاه باغ کتاب در این معادله چیست و چقدر می‌تواند به جامعه در توجه و اثرگذاری چنین برنامه‌هایی و ماجرای مظلومیت غزه کمک کند؟
قطعا فضای فرهنگی و اجتماعی باغ کتاب نقش بسزایی در اثربخشی و تببین رخدادها دارد و در حالی که ممکن است مسئله فلسطین به مرور و روزمرگی عادی شده و به فراموشی سپرده شود، محیط و رویکرد این باغ با وجود ارتباط‌گیری و تعامل با کودکان، نوجوانان، جوانان و قشرهای مختلف مردم می‌تواند یک نقش کلیدی و حیاتی داشته و رهگذران و مراجعین را به خودش معطوف نماید.