به گزارش روابط عمومی باغ کتاب تهران، کارگاه شعر «شب‌های پروانه‌ای» همزمان با ایام اربعین حسینی با محوریت تأثیر اسطوره بر شعر و ادبیات آیینی با حضور ناصر پروانی شاعر و نویسنده برگزار شد.
پروانی در ابتدای این نشست با ارائه تعریفی از اسطوره گفت: اسطوره افسانه، قصه و آیینه روح بشر است و نمی‌توان آن‌ها را به درستی تجزیه و تحلیل کرد. بخشی از اسطوره‌ها از سنت‌ها و روایت‌ها گرفته شده و با آیین‌ها و عقاید دینی پیوند ناگسستنی دارد. اسطوره داستان‌هایی ذهنی‌اند که حقایق ژرف را در خود دارند و نگرش‌های جمعی به مسائل بنیادین مانند مرگ، حیات و هستی را بیان می‌کنند. مسأله مرگ، آفرینش، خداوند و... بحث‌هایی است که همواره ذهن بشر را به خود مشغول داشته است.
وی ادامه داد: اسطوره‌های ملی هر منطقه می‌تواند برادبیات آن کشورنقش سازنده داشته باشد اگر ادبیات را آئینه‌ای تصور کنید اسطوره تصویر آن است که فرهنگ جامعه را نشان می‌دهد.
این شاعر و نویسنده با اشاره به شکل و قالب بیان اشعار اساطیری افزود: مثنوی قالب خوبی برای مدح می‌تواند باشد. عمدتاً اسطوره‌های ما در مدح‌ها در قالب مثنوی تبلورپیدا می‌کند. چون وقتی قرار است حرف زیاد بزنیم نیاز داریم که محدود به قافیه و مطالب دیگر نشویم پس قالب مثنوی قالب خوبی برای مدح است.
پروانی با تشریح ارتباط اسطوره و اشعار آیینی گفت: اگر به شعر آیینی تسلط نداشته باشیم حق ورود به آن را نداریم. شعر آیینی باید اسوه بسازد نه اسطوره؛ چرا که در شعر آئینی بناست روایتی را نشان دهیم که با توجه به اسناد تاریخی و رویدادهای واقعی پذیرفته شده باشد و جنبه نهایی انسانی و بشری را بیان کنیم. در شعر آیینی در محدوده‌ای که اجازه داریم با ظرایف شاعرانه می‌توانیم حرکت کنیم و از سیره معصومین و انبیاء و اولیاء بگوییم.
شعرخوانی و نقد اشعار شرکت‌کنندگان در دیگر بخش‌های این برنامه بود. این کارگاه به همت کانون ادبی دانشگاه شهید بهشتی و با میزبانی باغ کتاب تهران و با حضور دانشجویان رشته‌های علوم پزشکی در باغ کتاب برگزار شد.
