«صد دانه یاقوت، دسته به دسته، با نظم و ترتیب، یک جا نشسته... »، «خوب و عزیزی، ایران زیبا، پاینده باشی، ای خانه ما... ». اگر شما هم این شعرها را تا پایان بلدید، احتمالا بعد از شنیدن نام «مصطفی رحماندوست» لبخندی آشنا روی لبانتان نقش می‌بندد. مردی که شاعر بسیاری از اشعار محبوب و پرتکرار دوران کودکی و نوجوانی ما بوده است.
مصطفی رحماندوست اول تیر ۱۳۲۹ در همدان به دنیا آمد. او اولین شعرش را کلاس پنجم ابتدایی سرود. در حمام عمومی مردی را دید و بعد از آن در وصف او شعری سرود. شعر را که سر کلاس درس خواند، با واکنش معلمش روبه‌رو شد که به او گفت: «تو شاعری و اين كه نوشته‌ای شعر است.» شاید همین اتفاق و همین یک جمله باعث شدند مسیر زندگی مصطفی مشخص‌تر شود. او بعدها در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران تحصیل کرد و ۲۸ ساله بود که کارش را در حوزهی ادبیات کودکان و نوجوان آغاز کرد.
رحماندوست در طول سال‌های فعالیتش سمت‌های مختلفی را تجربه کرد و فعالیت‌های گوناگونی در حوزهی ادبیات کودک و نوجوان داشت؛ مدیریت مرکز نشریات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مدیریت نشریات رشد، سردبیری رشد دانش‌آموز، سردبیر و پدیدآورنده‌ی سروش کودکان و نوجوانان و ... از جمله‌ی این فعالیت‌ها بوده‌اند. او در کنار این فعالیت‌های مدیریتی، بیشتر از صد مجموعه‌ی شعر برای کودکان و نوجوانان سروده و یکی از موثرترین فعالان این حوزه بوده است.