بلافاصله پس از بازگشت به ایران، ناصرالدین‌شاه در سال ۱۲۵۱ دستور تأسیس یک بیمارستان مجهز را صادر کرد و این وظیفه‌ی مهم را به ناظم‌الاطباء نفیسی، طبیب مخصوص خودش واگذار کرد. ناظم‌الاطباء هم پس از تفحص و جست‌وجوی زیاد، محلی را در نزدیک چهارراه حسن‌آباد پیدا کرد و آن را به بیمارستان اختصاص داد و نام آن را هم مریضخانه‌ی دولتی گذاشت. ناظم‌الاطباء سال‌ها ریاست مریضخانه‌ی دولتی را بر عهده داشت و سرانجام در سال ۱۳۱۹ شمسی نام مریضخانه‌ی دولتی به بیمارستان سینا تغییر پیدا کرد.
در همان سال افتتاح بیمارستان، در مدرسه‌ی دارالفنون شعبه‌ای به نام رشته‌ی طب دایر و مقرر شد دانشجویان رشته‌ی طب از نظر آموزشی از مریضخانه‌ی دولتی استفاده کنند. چنانکه هفته‌ای چندبار دانشجویان رشته‌ی طب دارالفنون همراه استادان خود به بیمارستان دولتی مراجعه می‌کردند و در اتاق‌هایی که بیماران بستری بودند، آموزش عملی می‌دیدند.
مریضخانه‌ی دولتی با ۴۰۰ تخت تاسیس شد و براساس اسناد موجود در سال اول تاسیس، بیش از ۲۵۰۰ بیمار در این مریضخانه معالجه شدند.
این روزها که به خاطر شیوع ویروس کرونا، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، مهم‌ترین و پراتفاق‌ترین نقطه‌های شهرها هستند، می‌توانیم برای همراهی با پزشکان و پرستاران، در خانه بمانیم و با تمام شدن این بحران، زودتر بهارِ تازه را در خیابان‌ها و همین باغ کتاب خودمان جشن بگیریم.