تهران اولین‌های زیادی دارد، در این گزارش با بعضی‌های اولین‌های تهران آشنا می‌شوید.

میدان ارگ به احتمال زیاد پیش از پایتخت شدن تهران و در دوره کریم‌خان زند ساخته شد و در دوره ناصرالدین‌شاه به اوج زیبایی و شکوه خود رسید.

از میان ۲۳ اثر یا مجموعه آثار ایرانی که در فهرست میراث فرهنگی جهان ثبت شده‌اند، تنها یک مجموعه به تهران اختصاص دارد: کاخ گلستان.

عمارت باغ فردوس در دو طبقه به سبک قاجاریه و معروف به گوش‌فیل بنا گذاشته شد. دوستعلی‌خان نظام‌الدوله، پسر حسین‌علی‌خان، به همت معماران اصفهانی و یزدی، ساختمانی در قسمت جنوبی باغ برپا کرد و نام آن را رشک بهشت گذاشت.

مساحت تهران تا سال ۱۲۴۶ خورشیدی فقط ۴،۴ کیلومتر مربع بود و گنجایش جمعیت ۱۵۰هزار نفره‌ی شهر را نداشت. بنابراین حدود ۱۲درصد از مردم شهر بیرون از دروازه‌ها زندگی می‌کردند.

مورخان می‌گویند نام «تهران» برای اولین‌بار در یکی از نوشته‌های تئودوسیوس یونانی در حدود اواخر قرن دوم پیش از میلاد به عنوان یکی از توابع ری آمده ‌است.

تهرانی‌های زمان‌ قاجار به دوچرخه می‌گفتند «مرکب شیطان»!چون عوام معتقد بودند این وسیله نمی‌تواند روی دو چرخ حرکت کند و حتما شیاطین و پریان آن را حرکت می‌دهند!

ناصرالدین‌شاه در یکی از سفرهای خود به فرنگ ضمن بازدید از نقاط مختلف شهرها، از چند بیمارستان هم بازدید کرد. در این دیدار توجه شاه قاجار به اهمیت چنین محل و نقشی که در معالجه و مداوای بیماران داشت، جلب شد.

عصر گسترش شهر تهران با سلطنت ناصرالدین‌‏شاه آغاز شد. در این دوره زمین‏‌های سنگلج به باغ و عمارت تبدیل شد.

این درخت ارغوان در خانه‌ای است حوالی میدان فردوسی. خانه‌ای که سال‌ها پیش محل زندگی هوشنگ ابتهاج در تهران بوده و حالا به اداره‌ی سیمان تعلق دارد!‌