در این سال ها به ضرورت و نیاز، حصار صفوی را که دور تا دور تهران کشیده شده بود، خراب کردند و حصار جدید ناصری را وسیع تر ساختند. سطح شهر گسترش قابل توجهی پیدا کرد، معابر جدید بنا شد و گذرگاه‌های تازه‌ای احداث کردند که شکل آنها به خیابان‌های امروزی بیشتر شبیه بود، تا به کوچه‌باغ‌های قدیمی. این معابر کم‌وبیش از کوچه‌ها و گذرهای قدیمی تهران، عریض‌تر و تقریبا به خط مستقیم کشیده شده بودند. اسم این گذرگاه‌های جدید را «خیابان» گذاشتند و به این ترتیب خیابان در معماری و شهرسازی تهران متولد شد.
اولین خیابان های پایتخت که در این زمان شکل گرفتند، عبارتند از: خیابان‌های باغ جنت (خیابان ولی‌عصر"عج" فعلی)، باغ انگوری (ولی‌عصر"عج") ، جناب وزیر (ولی‌عصر"عج")، امیریه (ولی‌عصر"عج")، امیریه (امام خمینی)، باغ شاه (خیابان امام خمینی فعلی)، جلو قبرستان (مولوی)، دروازه گمرک (مولوی) و...