1- پروانه وثوق دکترای عمومی‌اش را سال ۱۳۴۲ از دانشگاه علوم پزشکی تهران گرفت و برای گذراندن دوره‌های تخصصی و فوق‌تخصصی اطفال، به آمریکا رفت و در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوست و ایلینوی تحصیل کرد.
2- بعد از پایان تحصیلاتش به ایران برگشت و کارش را در «مرکز آموزشی درمانی حضرت علی‌اصغر» شروع کرد و بعدها، بخش هماتولوژی و آنكولوژی (خون‌شناسی و سرطان‌شناسی) را در این بیمارستان راه‌اندازی کرد. او از ابتدای شروع به كار موسسه محک در سال ۱۳۷۰ همكاری داوطلبانه‌اش را با اين موسسه شروع كرد و از آغاز فعالیت بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک در سال ۱۳۸۶ سرپرستی تیم پزشکی این بیمارستان را برعهده داشت. وثوق البته در بیمارستان‌های مفید و کودکان تهران هم کودکان مبتلا به سرطان را مداوا مي‌كرد.
3- او عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران بود و بیش از ۱۰۰ کتاب و مقاله در زمینه‌ی بیماری‌های خون و سرطان کودکان تألیف کرده بود.
4- «مادر كودكان سرطانی»، «فرشته‌ی نجات کودکان سرطانی ایران»، «مادر ترزای ایران»؛ این‌ها لقب‌هایی هستند که بعد از سال‌ها فعالیت در راه درمان کودکان سرطانی، به پروانه وثوق داده‌اند. او روز ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ در ۷۸ سالگی از دنيا رفت اما نام و یادش به کمک تلاش‌هایی که برای بهبود شرایط درمان کودکان سرطانی انجام داد، زنده مانده است.